سید محمدباقر جعفری؛ علیرضا امیرکبیری؛ حسین امجدی
چکیده
استفاده روزافزون شهروندان از خدمات وب 2.0 و رسانههای اجتماعی که اکثراً هم بومی نیستند لزوم تلاش دولت برای ورود به عرصۀ خدماترسانی از طریق ابزار رسانه های اجتماعی را جدیتر مینماید. در این مقاله به دنبال پاسخگویی به این سؤالات هستیم که اگر دولت بخواهد برای خدماترسانی از طریق ابزار رسانه های اجتماعی عمل نماید، اولاً چه ...
بیشتر
استفاده روزافزون شهروندان از خدمات وب 2.0 و رسانههای اجتماعی که اکثراً هم بومی نیستند لزوم تلاش دولت برای ورود به عرصۀ خدماترسانی از طریق ابزار رسانه های اجتماعی را جدیتر مینماید. در این مقاله به دنبال پاسخگویی به این سؤالات هستیم که اگر دولت بخواهد برای خدماترسانی از طریق ابزار رسانه های اجتماعی عمل نماید، اولاً چه مجموعه عوامل تأثیرگذاری وجود خواهد داشت و دوماً کدام‌یک از این عوامل پیشران و کدام‌یک به‌عنوان عامل پیشگیر در مسیر حرکت دولت عمل خواهند نمود. برای انجام این پژوهش، از روش فراترکیب استفاده به عمل‌آورده شده است. برای دستیابی به تعداد مقالات مناسب بررسی، از روش 7 مرحله ای فراترکیب سندلوسکی و باروسو استفاده شد. نهایتاً تعداد 39 مقاله موردبررسی واقع شد. برای ارزیابی کیفیت 39 منبع نهایی از ابزار گلین استفاده شد. تمام 39 منبع نهایی توانستند نمره بالای 75 درصد را کسب نمایند. بررسی این مقالات از طریق روش فراترکیب نهایتاً ما را به شناسایی 4 عامل، مدیریتی، سازمانی، انسانی و زیرساختی رهنمون شد. هرکدام از این عوامل شامل زیرعامل هایی هستند که با توجه به ادبیاتِ موردبررسی به‌عنوان پیشران و یا پیشگیر بر سر راه استفاده دولت از رسانه های اجتماعی برای خدماترسانی، عمل میکنند. برای تعین پاسخ به نوع تأثیر عامل (پیشران بودن و یا پیشگیر بودن) با توجه به متن پژوهش ها و همینطور محدودیت های موجود در کشور از این منظر، تصمیم گیری شد.
